Δημοφιλή φάρμακα και θεραπείες που αντιστρέφουν την τριχόπτωση

Τη δεκαετία του 1970 παρατηρήθηκε μια ασυνήθιστη παρενέργεια σε υπερτασικούς ασθενείς που έπαιρναν μινοξιδίλη—υπερβολική ανάπτυξη τριχών σε διάφορα μέρη του σώματός τους.

Δύο δερματολόγοι προσκλήθηκαν για να διερευνήσουν το φαινόμενο. Εφάρμοσαν το φάρμακο τοπικά στα χέρια των ασθενών και διαπίστωσαν ότι οι περιοχές που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία ανέπτυσσαν αισθητά πιο πυκνές τρίχες.

Οι περισσότεροι γιατροί απέριψαν την παρατήρηση εκείνη την περίοδο, υποστηρίζοντας ότι η ανάπτυξη τριχών στα χέρια δεν σήμαινε απαραίτητα ότι το φάρμακο μπορούσε να θεραπεύσει την αλωπεκία. Ωστόσο, η στροφή ήρθε όταν σε έναν ασθενή με σοβαρή υπέρταση, ο οποίος ήταν επίσης φαλακρός, χορηγήθηκε μινοξιδίλη. Ένα μήνα μετά την έναρξη της θεραπείας, οι φαλακρές περιοχές στο τριχωτό της κεφαλής του άρχισαν να γεμίζουν.

Αυτή η περίπτωση προκάλεσε ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της μινοξιδίλης ως θεραπεία για την τριχόπτωση. Η ανακάλυψη καταγράφηκε αργότερα σε ένα άρθρο του 1988 που δημοσιεύτηκε στο Clinics in Dermatology.

«Είχαμε ένα φάρμακο που προκαλούσε την ανάπτυξη τριχών», είπε ο συγγραφέας, «και είχε τη δυνατότητα να αποκαταστήσει τις τρίχες σε επιθυμητές περιοχές».

Έτσι, η τοπική εφαρμογή μινοξιδίλης έγινε το πρώτο φάρμακο που εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη θεραπεία της τριχόπτωσης.

Σύντομα, εμφανίστηκαν και άλλες θεραπείες, όπως η φιναστερίδη και η δουταστερίδη, οι οποίες κέρδισαν γρήγορα δημοτικότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Σήμερα, η φιναστερίδη έχει ξεπεράσει τη μινοξιδίλη ως την κύρια θεραπεία για την τριχόπτωση, και η ζήτηση για λύσεις αναγέννησης των τριχών συνεχίζει να αυξάνεται.

Αυτό το άρθρο εξετάζει μερικές δημοφιλείς, επιστημονικά βασισμένες θεραπείες για την τριχόπτωση, την αποτελεσματικότητά τους και τους κινδύνους τους.

Ας ξεκινήσουμε με τη φιναστερίδη. Η ευρεία χρήση της φιναστερίδης προέρχεται από την πεποίθηση ότι στοχεύει άμεσα στην αιτία της τριχόπτωσης τύπου ανδρογενετικής αλωπεκίας και γενικά θεωρείται πιο αποτελεσματική από τη μινοξιδίλη. Έκθεση της Epic Research το 2024 διαπίστωσε ότι τα τελευταία επτά χρόνια, η χρήση της φιναστερίδης στους ενήλικες άνδρες αυξήθηκε κατά 200%.

Η φιναστερίδη ανήκει στην κατηγορία των φαρμάκων που είναι αναστολείς της 5-άλφα αναγωγάσης. Όπως αναφέρθηκε στο Μέρος 1 αυτής της σειράς, η ανδρογενετική αλωπεκία—η πιο κοινή μορφή τριχόπτωσης—εμφανίζεται όταν οι θύλακες των τριχών είναι υπερβολικά ευαίσθητοι στην διυδροτεστοστερόνη (DHT), μια ισχυρή ανδρική ορμόνη ανδρογόνο.

Η DHT μετατρέπεται από την τεστοστερόνη μέσω ενός ενζύμου που ονομάζεται 5-άλφα αναγωγάση. Η DHT είναι σημαντικά πιο ισχυρή, συνδέεται με τους υποδοχείς των ανδρογόνων με πενταπλάσια συγγένεια σε σχέση με την τεστοστερόνη. Με την αναστολή της 5-άλφα αναγωγάσης, η φιναστερίδη μειώνει την παραγωγή DHT, μειώνοντας έτσι τις επιπτώσεις της στους θύλακες των τριχών. Αυτό εμποδίζει την περαιτέρω συρρίκνωση των θυλάκων και βοηθά στη σταθεροποίηση της ανάπτυξης των τριχών.

Όπως και η μινοξιδίλη, η φιναστερίδη αρχικά δεν είχε σκοπό να χρησιμοποιηθεί για την τριχόπτωση—ήταν προορισμένη για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη (BPH).

Η φιναστερίδη μειώνει τα επίπεδα DHT τόσο στο τριχωτό της κεφαλής όσο και στο αίμα κατά περίπου 60%. Μια πολυεθνική κλινική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Dermatology δείχνει ότι στο τέλος του πρώτου έτους, οι ασθενείς που έπαιρναν φιναστερίδη παρουσίασαν αύξηση κατά 10% στον αριθμό των τριχών τους. Στο πέμπτο έτος, ο αριθμός των τριχών τους παρέμεινε 5% υψηλότερος από την αρχική κατάσταση. Αντίθετα, η ομάδα του εικονικού φαρμάκου παρουσίασε σταδιακή απώλεια τριχών, με μέση μείωση 26%.

Ένα πενταετές κλινικό πείραμα, που παρακολούθησε 126 άνδρες οι οποίοι λάμβαναν φιναστερίδη καθημερινά για την ανδρογενετική αλωπεκία, βρήκε ότι το 86% διατήρησαν είτε σταθερή είτε βελτιωμένη ανάπτυξη τριχών με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, για πολλούς, ο κύριος περιορισμός της φιναστερίδης είναι ότι, ενώ βοηθά στην πρόληψη της τριχόπτωσης, είναι λιγότερο αποτελεσματική στην τόνωση της αναγέννησης των τριχών—ιδιαίτερα στην περιοχή του μετώπου του τριχωτού της κεφαλής, σύμφωνα με τον Δρ. Rodney Sinclair, διευθυντή του Sinclair Dermatology και καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης.

Η δουταστερίδη, μια άλλη θεραπεία για την τριχόπτωση, είναι επίσης αναστολέας της 5-άλφα αναγωγάσης. Αναστέλλει ένα ευρύτερο φάσμα ενζύμων 5-άλφα αναγωγάσης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, καθιστώντας την πιο ισχυρή από τη φιναστερίδη. Ωστόσο, ενώ η φιναστερίδη είναι εγκεκριμένη από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για τη θεραπεία της ανδρογενετικής αλωπεκίας, η δουταστερίδη είναι επίσημα εγκεκριμένη μόνο για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη (BPH), πράγμα που σημαίνει ότι η χρήση της για την τριχόπτωση θεωρείται εκτός ενδείξεων.

Ένα κοινό πρόβλημα με αυτά τα φάρμακα είναι ότι μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες λόγω της μείωσης των επιπέδων των ανδρογόνων.

«[Αυτές οι παρενέργειες] μπορεί να περιλαμβάνουν οτιδήποτε, από μειωμένη λίμπιντο έως γυναικομαστία και δυσκολία στην απόκτηση παιδιού», ανέφερε ο Δρ. Manish Mittal, χειρουργός μεταμόσχευσης μαλλιών και ιδρυτής της Mittal Hair Clinic στο Λονδίνο.

Ο Mittal είπε ότι, με βάση την κλινική του εμπειρία, οι παρενέργειες εμφανίζονται σε περίπου 1 από τις 100 περιπτώσεις, καθιστώντας το φάρμακο σχετικά ασφαλές.

Οι γιατροί παρακολουθούν συχνά τους ασθενείς τους στενά κατά τη διάρκεια της θεραπείας για να μειώσουν τον κίνδυνο παρενεργειών, πρόσθεσε ο Mittal. Εάν εμφανιστούν παρενέργειες, το σχέδιο θεραπείας μπορεί να τροποποιηθεί με τη μείωση της δόσης, τη διακοπή του φαρμάκου ή την αλλαγή από το από του στόματος σκεύασμα σε τοπικές φόρμουλες—οι οποίες έχουν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο.

Ο Δρ. Marc Dauer από το Dauer Hair Restoration είπε στην Epoch Times ότι προτιμά να ξεκινά με τοπική φιναστερίδη όταν συνταγογραφεί θεραπεία.

Ορισμένοι γιατροί έχουν αναφέρει ελαφρώς υψηλότερο ποσοστό παρενεργειών.

«Περίπου το 10-15% των ανδρών παραπονιούνται για απώλεια λίμπιντο», δήλωσε ο Δρ. Jeffrey Epstein, μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Χειρουργικής Αποκατάστασης Τριχών και ιατρός σε ιδιωτική πρακτική στο Μαϊάμι.

Επεσήμανε ότι αυτές οι παρενέργειες συνήθως υποχωρούν όταν το φάρμακο διακοπεί.

«Ο καθένας είναι διαφορετικός», είπε ο Dauer, τονίζοντας ότι οι δερματολόγοι δεν μπορούν να δώσουν μια γενική σύσταση που να ισχύει για όλους. Δεδομένης της μεταβλητότητας των παρενεργειών μεταξύ των ατόμων, «ο καθένας πρέπει να αποφασίσει για τον εαυτό του και να δει τι λειτουργεί για αυτόν».

Φάρμακα όπως η φιναστερίδη μπορεί να προκαλέσουν ελαττώματα στη γέννηση, γι’ αυτό και συνήθως χορηγούνται στις γυναίκες μόνο εάν δεν μπορούν να συλλάβουν. Αυτός είναι επίσης ένας από τους λόγους που η φιναστερίδη είναι εγκεκριμένη από τον FDA μόνο για άνδρες.

Για γυναίκες ασθενείς, χρησιμοποιούνται συνήθως εναλλακτικά φάρμακα—όπως η σπιρονολακτόνη.

Η σπιρονολακτόνη θεραπεύει την τριχόπτωση μέσω ενός διαφορετικού μηχανισμού από τη φιναστερίδη. Μπλοκάρει τα ανδρογόνα από το να συνδέονται με τους υποδοχείς των ανδρογόνων και αναστέλλει την παραγωγή ανδρογόνων.

«Είναι πραγματικά δύσκολο να θεραπεύσουμε αποτελεσματικά την κληρονομική τριχόπτωση χωρίς ένα από αυτά τα φάρμακα», είπε ο Δρ. Jeremy Wetzel, χειρουργός μεταμόσχευσης μαλλιών στο Anderson Center for Hair.

Είπε ότι καμία άλλη θεραπεία δεν στοχεύει άμεσα στην αιτία της τριχόπτωσης—την DHT.

Για εκείνους που ανησυχούν για τις παρενέργειες, «οι τοπικές θεραπείες είναι ιδανικές». Μια ανασκόπηση του 2022 έδειξε ότι η καθημερινή τοπική εφαρμογή 0,25% φιναστερίδης είναι αποτελεσματική για την ανδρογενετική αλωπεκία. Σε αντίθεση με τα από του στόματος φάρμακα, οι τοπικές φόρμουλες μειώνουν κυρίως τα επίπεδα DHT στο τριχωτό της κεφαλής, ενώ έχουν μικρή επίδραση στα συστηματικά επίπεδα DHT.

Μινοξιδίλη, το πρώτο εγκεκριμένο φάρμακο

Σε αντίθεση με τη φιναστερίδη, η οποία κυρίως προλαμβάνει την περαιτέρω τριχόπτωση, η μινοξιδίλη—το πρώτο εγκεκριμένο φάρμακο για την τριχόπτωση—προάγει ενεργά την αναγέννηση των τριχών.

Η μινοξιδίλη είναι εγκεκριμένη από τον FDA μόνο για τοπική χρήση. Σε πρώιμες κλινικές δοκιμές, οι υψηλές από του στόματος δόσεις προκαλούσαν σοβαρές παρενέργειες, γεγονός που οδήγησε τους ερευνητές να υιοθετήσουν μια πιο προσεκτική προσέγγιση και να εγκρίνουν μόνο την τοπική φόρμουλα.

Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο η μινοξιδίλη ενισχύει την ανάπτυξη των τριχών δεν είναι πλήρως κατανοητός. Η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία υποστηρίζει ότι διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, αυξάνοντας την παροχή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στους θύλακες των τριχών.

Μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση του 2022 βρήκε ότι η μινοξιδίλη προάγει την ανάπτυξη των τριχών μέσω πολλών μηχανισμών, όπως η διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, οι αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις, η επαγωγή ανάπτυξης και η αντιανδρογονική δράση. Επίσης, βοηθά στη μεταφορά περισσότερων θυλάκων τριχών από τη φάση ανάπαυσης στη φάση ανάπτυξης και παρατείνει τη διάρκεια της φάσης ανάπτυξης. Σε in vitro μελέτες, η μινοξιδίλη βελτίωσε την βιωσιμότητα των θυλάκων, ενώ στις ομάδες ελέγχου χωρίς θεραπεία παρατηρήθηκε θάνατος των κυττάρων των θυλάκων.

Αν και η τοπική μινοξιδίλη είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη θεραπεία, δεν είναι αποτελεσματική για όλους.

Για να είναι αποτελεσματική η μινοξιδίλη, πρέπει πρώτα να μετατραπεί στην ενεργή της μορφή από ένα συγκεκριμένο ένζυμο στο δέρμα. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι έχουν φυσικά χαμηλή δραστηριότητα αυτού του ενζύμου, ενώ άλλοι μπορεί να αντιμετωπίζουν μειωμένη λειτουργία του ενζύμου λόγω ορισμένων φαρμάκων, όπως η ασπιρίνη.

Πολλοί παρατηρούν αυξημένη τριχόπτωση όταν αρχίζουν να χρησιμοποιούν τη μινοξιδίλη, πράγμα που τους οδηγεί σε πανικό και να διακόπτουν τη θεραπεία. Ωστόσο, αυτή η αρχική τριχόπτωση μπορεί να υποδεικνύει μια θετική κλινική αντίδραση—η μινοξιδίλη συντομεύει τη φάση ανάπαυσης, προκαλώντας την πτώση των παλαιών τριχών πριν από την εμφάνιση νέας ανάπτυξης.

Ορισμένοι ασθενείς διακόπτουν τη μινοξιδίλη πρόωρα επειδή δεν βλέπουν άμεσα αποτελέσματα ή θεωρούν ότι τα μαλλιά τους αναπτύσσονται πολύ αργά, σύμφωνα με τον Sinclair. Ωστόσο, αυτή η θεραπεία απαιτεί μακροχρόνια δέσμευση, και εάν διακοπεί, οποιαδήποτε νέα τριχοφυΐα θα πέσει μέσα σε λίγους μήνες.

Οι παρενέργειες είναι άλλος ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι διακόπτουν το φάρμακο.

Μια αναδρομική μελέτη του 2023 που περιλάμβανε 400 ασθενείς βρήκε ότι οι πέντε πιο κοινές παρενέργειες της τοπικής μινοξιδίλης ήταν φαγούρα στο τριχωτό της κεφαλής (13,8%), αυξημένη ανάπτυξη τριχών στο πρόσωπο (12,3%), αυξημένη απώλεια τριχών, επιδείνωση της σμηγματορροϊκής δερματίτιδας και πονοκέφαλοι.

Τελικά, σχεδόν το 90% των χρηστών διέκοψαν τη μινοξιδίλη μέσα σε ένα χρόνο, ενώ αυτοί που συνέχισαν ήταν άτομα που παρουσίασαν ήπιες ή ανεκτές παρενέργειες. Μετά από περισσότερα από ένα χρόνο χρήσης, το 44% των ασθενών που συνέχισαν τη θεραπεία ανέφεραν εμφανή βελτίωση στην ανάπτυξη των τριχών.

Τα τελευταία χρόνια, η από του στόματος μινοξιδίλη έχει κερδίσει δημοτικότητα ως μια αποτελεσματική επιλογή για την προώθηση της αναγέννησης των μαλλιών.

«Είμαι μεγάλος θαυμαστής της από του στόματος μινοξιδίλης», είπε ο Wetzel.

Σημείωσε ότι πολλοί ασθενείς δυσκολεύονται να εφαρμόσουν τη τοπική μινοξιδίλη με συνέπεια κάθε μέρα, με μερικούς να το καταφέρνουν μόνο περίπου τη μισή φορά.

«Αυτό είναι σαν να βουρτσίζεις τα δόντια σου τρεις φορές την εβδομάδα—δεν θα είναι αποτελεσματικό», είπε.

Είναι πιο εύκολο για τους ασθενείς να διατηρήσουν τη συνεπή χρήση της από του στόματος μινοξιδίλης.

Όταν συνταγογραφείται ως ισχυρό αντιϋπερτασικό φάρμακο, η από του στόματος μινοξιδίλη συνήθως λαμβάνεται σε δόσεις που κυμαίνονται από 5 έως 40 χιλιοστόγραμμα την ημέρα. Ωστόσο, για τη θεραπεία της τριχόπτωσης, η δόση είναι σημαντικά χαμηλότερη—κυμαίνεται από 0,25 έως 2,5 χιλιοστόγραμμα την ημέρα—και θεωρείται εκτός ενδείξεων.

Όπως και η τοπική μινοξιδίλη, η από του στόματος μινοξιδίλη συνοδεύεται από πιθανούς αρνητικούς παράγοντες.

Ο Epstein ανέφερε ότι στην κλινική του πρακτική, το 2% έως 3% των ασθενών παρουσιάζουν μείωση της αρτηριακής πίεσης ή καρδιοπαλμίες. Ένα άλλο συχνό παρενέργειες είναι η υπερβολική ανάπτυξη τριχών στο σώμα, κάτι που τείνει να είναι μεγαλύτερη ανησυχία για τις γυναίκες ασθενείς.

«Οι άνδρες την αντέχουν πολύ καλά», είπε ο Sinclair, σημειώνοντας ότι η από του στόματος μινοξιδίλη καλύπτει τις περισσότερες από τις προσδοκίες των ανδρών για την αναγέννηση των μαλλιών.

Πολλοί χρήστες παρατηρούν αισθητικά οφέλη, όπως μεγαλύτερες βλεφαρίδες και πιο πυκνή γενειάδα.

Ο Sinclair, ο οποίος ηγήθηκε της ανάπτυξης της υπογλώσσιας μινοξιδίλης, είπε ότι αυτή η νέα μέθοδος χορήγησης έχει λιγότερη επίδραση στην αρτηριακή πίεση από τα δισκία και θα μπορούσε να είναι διαθέσιμη μέχρι το 2026.

«Η από του στόματος μινοξιδίλη έχει εξαιρετική αποτελεσματικότητα», είπε ο Δρ. David Saceda-Corralo, δερματολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ramón y Cajal στη Μαδρίτη και ερευνητής ειδικός στις διαταραχές των τριχών.

Ωστόσο, σημείωσε ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν μινοξιδίλη μπορεί να χρειαστούν επίσης φιναστερίδη ή δουταστερίδη για να διατηρήσουν τα αποτελέσματά της.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η μινοξιδίλη είναι εξαιρετικά τοξική για τα κατοικίδια ζώα και μπορεί να είναι θανατηφόρα αν καταποθεί. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων πρέπει να κρατούν τα ζώα τους μακριά από το να γλείφουν τα χέρια, τα μαλλιά ή τα μαξιλάρια που μπορεί να έχουν έρθει σε επαφή με το φάρμακο.

Ενώ τα φάρμακα παραμένουν η κύρια θεραπεία για την τριχόπτωση, μερικοί γιατροί ενσωματώνουν και επικουρικές θεραπείες, όπως η θεραπεία με λέιζερ, για να ενισχύσουν τα αποτελέσματα.

Θεραπεία με λέιζερ για αποτρίχωση και ανάπτυξη μαλλιών

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Ούγγρος ιατρός Endre Mester διεξήγαγε ένα πείραμα για τον καρκίνο χρησιμοποιώντας λέιζερ χαμηλής ισχύος από ρουμπίνι σε ποντίκια. Στο πλαίσιο της μελέτης, τα ποντίκια είχαν το τρίχωμά τους ξυρισμένο. Προς έκπληξή του, αντί να προκαλέσει καρκίνο, το λέιζερ προκάλεσε ανάπτυξη τριχών στις ξυρισμένες περιοχές στην πλάτη τους.

Με την πάροδο του χρόνου, οι ερευνητές παρατήρησαν απρόβλεπτη ανάπτυξη τριχών σε ορισμένους ασθενείς που υποβάλλονταν σε θεραπείες αποτρίχωσης με λέιζερ ή φωτοθεραπεία. Αυτά τα ευρήματα οδήγησαν σε πολλές μελέτες που αποσκοπούσαν στην επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων της ανάπτυξης τριχών μέσω των λέιζερ χαμηλής ισχύος.

Η θεραπεία με λέιζερ χαμηλής έντασης (LLLT) έχει εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) για τη θεραπεία της τριχόπτωσης σε άνδρες και γυναίκες.

Ο μηχανισμός πίσω από την ανάπτυξη τριχών που προκαλείται από το λέιζερ συνδέεται με τη δραστηριότητα των μιτοχονδρίων στα κύτταρα των τριχοθυλακίων. Τα μιτοχόνδρια διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην παραγωγή ενέργειας. Η έκθεση σε συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός λέιζερ (περίπου 650 nm) ενισχύει τη λειτουργία των μιτοχονδρίων, αυξάνοντας την παραγωγή ενέργειας, γεγονός που διεγείρει την ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό των θυλάκων.

Η έκθεση στο λέιζερ επίσης προκαλεί την απελευθέρωση νιτρικού οξειδίου από τα μιτοχόνδρια, βελτιώνοντας την τοπική κυκλοφορία του αίματος. Αυτό ενισχύει την παράδοση θρεπτικών συστατικών στα τριχοθυλάκια, δημιουργώντας τις βέλτιστες συνθήκες για υγιή ανάπτυξη.

Μια συστηματική ανασκόπηση έδειξε ότι για κάθε αύξηση 10 J/cm² στην ενέργεια που εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας LLLT, η πυκνότητα των τριχών αυξανόταν κατά 2,3 τρίχες/cm².

Όταν επιλέγετε μια συσκευή LLLT, η πηγή φωτός είναι ένας κρίσιμος παράγοντας. Ορισμένες συσκευές στην αγορά χρησιμοποιούν κυρίως διόδους λέιζερ, ενώ άλλες χρησιμοποιούν διόδους εκπομπής φωτός (LED). Τα πλεονεκτήματα των συσκευών που βασίζονται σε LED περιλαμβάνουν υψηλό επίπεδο ασφάλειας, ευκολία στη χρήση στο σπίτι και προσιτό κόστος. Επιπλέον, συνήθως διαφημίζονται ότι λειτουργούν στα ίδια μήκη κύματος με τις συσκευές που χρησιμοποιούν διόδους λέιζερ.

Ωστόσο, μια βασική διάκριση είναι η παραγωγή ενέργειας—οι διόδοι λέιζερ εκπέμπουν 10 φορές περισσότερη ενέργεια από τις LED.

«Η LED δεν είναι πραγματικά αποτελεσματική. Πρέπει να είναι λέιζερ, τα οποία παράγουν πολύ περισσότερη ενέργεια από τις LED», είπε ο Wetzel.

Μια συστηματική ανασκόπηση του 2021 ανέφερε μια κλινική δοκιμή στην οποία οι ασθενείς χρησιμοποίησαν συσκευές με διόδους λέιζερ και LED με τον ίδιο αριθμό πηγών φωτός για 24 εβδομάδες. Και οι δύο ομάδες παρουσίασαν αύξηση στην πυκνότητα και διάμετρο των τριχών, αλλά τα αποτελέσματα διέφεραν σημαντικά.

Η πυκνότητα των τριχών αυξήθηκε κατά περίπου 10 τρίχες/cm² στην ομάδα με τις διόδους λέιζερ, σε σύγκριση με 4 τρίχες/cm² στην ομάδα με LED. Η αύξηση στη διάμετρο των τριχών στην ομάδα με τις διόδους λέιζερ ήταν σχεδόν διπλάσια από την ομάδα με LED.

Με την LLLT, η μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας ή τα υψηλότερα επίπεδα ενέργειας δεν συνεπάγονται απαραίτητα καλύτερα αποτελέσματα. Στην πραγματικότητα, η υπερβολική ακτινοβολία μπορεί να καταστείλει την επιθυμητή αντίδραση, όπως συμβαίνει στην αποτρίχωση με λέιζερ, όπου η υπερβολική έκθεση εμποδίζει την αναγέννηση.

Η αλλαγή από συνεχή σε παλμική ακτινοβολία έχει συνδεθεί με σημαντική αύξηση στην πυκνότητα των τριχών, υποδηλώνοντας ότι οι συσκευές με παλμικούς τρόπους λέιζερ μπορεί να προσφέρουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Ανάμεσα στις συσκευές LLLT που είναι εγκεκριμένες από το FDA, τα μοντέλα σε μορφή χτενιού έχουν δείξει αποτελεσματικότητα συγκρίσιμη με εκείνη των μοντέλων σε μορφή κράνους, καθιστώντας τα μια οικονομική εναλλακτική λύση για τους ασθενείς με περιορισμένο προϋπολογισμό.

Ενέσεις σακχάρου για αποκατάσταση τριχών

Μια άλλη αναδυόμενη θεραπεία περιλαμβάνει τις ενέσεις ουσιών απευθείας στο τριχωτό της κεφαλής.

Στη μεσοθεραπεία, φάρμακα ή βιολογικά ενεργά συστατικά εγχύονται λίγα χιλιοστά κάτω από το δέρμα στην μεσόδερμα. Αυτή η θεραπεία δεν έχει ακόμη εγκριθεί από τον FDA, και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τυποποιημένο πρωτόκολλο θεραπείας.

Διάφορες ουσίες μπορούν να εγχυθούν, όπως η ντουταστερίδη, η μινοξιδίλη, οι αυξητικοί παράγοντες, η τοξίνη βοτουλινίου Α (Botox), τα βλαστοκύτταρα και τα σύμπλοκα πολυβιταμινών, είτε μεμονωμένα είτε σε συνδυασμό.

Η προσέγγιση αυτή είναι γενικά πιο αποτελεσματική για νεότερους ανθρώπους που βρίσκονται στα πρώτα στάδια της τριχόπτωσης.

Ο Δρ. Saceda-Corralo περιέγραψε τη μεσοθεραπεία με ντουταστερίδη ως «εξαιρετική επιλογή για να αποφύγουμε τη χρήση από του στόματος φαρμάκων». Ωστόσο, σημείωσε ότι μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική από τη στοματική θεραπεία και ότι οι υποψήφιοι πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά.

Το 2022, ο Saceda-Corralo και η ομάδα του δημοσίευσαν μια μελέτη που έδειξε ότι έως και το 40% των ασθενών παρουσίασαν κλινική βελτίωση μετά από έναν χρόνο μεσοθεραπείας με ντουταστερίδη.

Πιθανές παρενέργειες της μεσοθεραπείας περιλαμβάνουν την τριχόπτωση στον τόπο της έγχυσης, πρήξιμο και άλλες τοπικές αντιδράσεις. Ασθενείς με γνωστή αλλεργία στις εγχυόμενες ουσίες, με συγγενή μελανώματα ή ιστορικό χειρουργικού τραύματος κοντά στον τόπο της έγχυσης μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών.

Μια άλλη προσέγγιση είναι η θεραπεία με πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια (PRP), η οποία περιλαμβάνει την έγχυση αιμοπεταλίων στο τριχωτό της κεφαλής. Στη διαδικασία αυτή, το φλεβικό αίμα του ασθενούς συλλέγεται και επεξεργάζεται σε φυγόκεντρο για να διαχωριστεί το PRP, το οποίο περιέχει συγκέντρωση αιμοπεταλίων δύο έως πέντε φορές υψηλότερη από το κανονικό αίμα.

Πέρα από τον ρόλο τους στην πήξη του αίματος, τα αιμοπετάλια είναι πλούσια σε αυξητικούς παράγοντες που διεγείρουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων, βοηθούν στη δημιουργία των αιμοφόρων αγγείων του θύλακα και αναστέλλουν το θάνατο των κυττάρων. Αυτή η θεραπεία πιστεύεται ότι προάγει την ανάπτυξη των τριχών προκαλώντας και παρατείνοντας τη φάση ανάπτυξης του κύκλου των μαλλιών.

Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη διαπίστωσε ότι τρεις θεραπείες PRP μέσα σε έξι μήνες αύξησαν την πυκνότητα των τριχών κατά περίπου 13 τρίχες/cm², ενώ η ομάδα ελέγχου παρουσίασε μείωση δύο τριχών/cm². Επειδή το PRP προέρχεται από το ίδιο το αίμα του ασθενούς, δεν υπάρχει κίνδυνος αλλεργικών αντιδράσεων και η κύρια παρενέργεια είναι ο τοπικός πόνος στον τόπο έγχυσης.

Ο Wetzel ανέφερε ότι το PRP μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως συμπληρωματική θεραπεία μαζί με φαρμακευτική αγωγή και LLLT.

Ο Mittal ανέφερε επίσης τη θεραπεία με εξοσωμάτια, λέγοντας ότι η αποτελεσματικότητά της «πιθανώς είναι πολύ καλύτερη από το PRP». Τα εξοσωμάτια είναι μικροσκοπικά σωματίδια που προέρχονται από βλαστοκύτταρα και περιέχουν αυξητικούς παράγοντες—ουσίες που διεγείρουν την ανάπτυξη των κυττάρων. Πιστεύεται ότι ενισχύουν την αναγέννηση του θύλακα και διεγείρουν τη φυσική ανάπτυξη των τριχών.

Μια ανασκόπηση του 2024 ανέφερε ότι η θεραπεία με εξοσωμάτια δείχνει υποσχόμενες εφαρμογές. Οι ερευνητές προσέθεσαν ότι απαιτούνται μεγαλύτερες και καλά σχεδιασμένες κλινικές δοκιμές. Η συνεπής παραγωγική πρωτόκολλα και η ρυθμιστική εποπτεία είναι απαραίτητες για να διασφαλιστεί η ασφάλεια.

Πολλαπλές προσεγγίσεις είναι απαραίτητες

Κατά τη διάρκεια συνεντεύξεων, οι γιατροί ανέφεραν μια κοινή άποψη: Η αποτελεσματική θεραπεία της ανδρογενετικής αλωπεκίας απαιτεί συνήθως έναν συνδυασμό θεραπειών, αντί να βασίζεται σε μια μόνο μέθοδο.

Ο Saceda-Corralo ανέφερε ότι μια μοναδική προσέγγιση θεραπείας είναι σπάνια αρκετή για να βελτιώσει την τριχόπτωση. Είναι κοινή πρακτική να συνδυάζονται φαρμακευτικές θεραπείες με τοπικές θεραπείες και επιπλέον θεραπείες, όπως η μεσοθεραπεία.

«Η προτίμησή μου είναι πάντα η στοματική φιναστερίδη και η τοπική μινοξιδίλη. Νομίζω ότι αυτοί οι συνδυασμοί λειτουργούν καλύτερα με το χαμηλότερο προφίλ παρενεργειών», είπε ο Mittal.

Βάσει της εμπειρίας του, αυτός ο κλασικός συνδυασμός είναι αποτελεσματικός για το 90% των ασθενών και μπορεί να επιτρέψει ακόμη και χαμηλότερες δοσολογίες φαρμάκων.

Επίσης, υπογράμμισε ότι υπερβολικές ποσότητες από του στόματος ή τοπικών θεραπειών δεν οδηγούν απαραίτητα σε καλύτερα αποτελέσματα. Τα σχέδια θεραπείας θα πρέπει να εισάγονται σταδιακά, ξεκινώντας με μια θεραπεία τη φορά.

Ο Saceda-Corralo σημείωσε ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι θεραπείες για την τριχόπτωση απαιτούν συνεχιζόμενη δέσμευση για αρκετά χρόνια. Για αυτό το λόγο, συμβουλεύει τους ασθενείς να «λάβουν την πιο άνετη απόφαση» για αυτούς.

Οι εξωτερικές θεραπείες μόνες τους ενδέχεται να μην είναι επαρκείς. Ο χειρουργός μεταμοσχεύσεων μαλλιών Rajesh Rajput ανέφερε ότι ορισμένοι ασθενείς ενδέχεται να μην ανταποκριθούν στη φαρμακευτική αγωγή, κάτι που υπογραμμίζει τους περιορισμούς του να βασίζεται κανείς αποκλειστικά στις φαρμακευτικές θεραπείες. Η φιναστερίδη βοηθά στη διατήρηση των υπαρχουσών τριχών, αλλά δεν ενισχύει απαραίτητα την ανάπτυξή τους. Η μινοξιδίλη διεγείρει την ανάπτυξη νέων τριχών, αλλά χωρίς την κατάλληλη θρεπτική υποστήριξη, αυτή η διέγερση μπορεί να είναι ελλιπής, πρόσθεσε.

Για πιο αποτελεσματική αναγέννηση τριχών και μειωμένη απώλεια, η βελτίωση της διατροφής, της δίαιτας και του τρόπου ζωής είναι επίσης κρίσιμη. Θα εξετάσουμε αυτούς τους παράγοντες με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στα επόμενα άρθρα.